Witnesses of Violence

Onze kijk op het verleden wordt grotendeels gevormd door de verhalen van mensen die erbij waren. Persoonlijk verhalen helpen ons het verleden te begrijpen, vooral als het gaat om ingrijpende, geweldadige gebeurtenissen. Tijdens dit evenement onderzoeken getuigen, onderzoekers en kunstenaars op welke manieren graphic novels verhalen van geweld en genocide kunnen vastleggen.

Het project Survivor-centred Visual Narratives onderzoekt hoe visuele verhalen slachtoffers van genocidaal en ander massaal geweld kunnen helpen een stem te vinden. Hoe kunnen zij in dialoog met stripkunstenaars hun ervaringen interpreteren en vastleggen? Het project omvat onder andere Yezidi's en Syrische oorlogsvluchtelingen.

Dit internationale project bouwt voort op een eerdere samenwerking tussen getuigen, onderzoekers en striptekenaars die zich richtte op verhalende kunst, visual storytelling en educatie rondom Holocaust en mensenrechten. Hieruit zijn onlangs twee graphic novels voortgekomen: But I Live: Three Stories of Child Survivors of the Holocaust en Emmie Arbel. Die Farbe der Erinnerung.

Terugkijken

Dit evenement is opgenomen, en hier terug te kijken.

Over de sprekers

Tobi Dahmen groeide op in Wesel aan de Rijn en studeerde visuele communicatie in Düsseldorf. Sinds 1999 werkt hij als striptekenaar en illustrator. Sinds 2008 woont hij in Utrecht. Zijn graphic novel Fahrradmod (uitgegeven in Duitse en Nederlandse edities) won de Rudolph Dirks Award in de categorie 'Beste Scenario'. In mei verschijnt zijn nieuwe strip Columbusstrasse, eine Familiengeschichte (een WOII familiegeschiedenis).

Charlotte Schallié is hoogleraar Germaanse studies en voorzitter van de afdeling Germaanse en Slavische studies aan de Universiteit van Victoria, Canada. Haar interesses in onderwijs en onderzoek zijn memory studies, visuele cultuurstudies en grafische verhalen, lesgeven en leren over de Holocaust, en genocide- en mensenrechteneducatie. Ze redigeerde de graphic novel But I live waarin vier overlevenden van de Holocaust worden geportretteerd. Ook is ze projectleider en mededirecteur van het Survivor-centred Visual Narratives Project.

Akram al-Saud komt uit Deir Ez-Zor, Syrië en woont in Nederland. Hij is vier keer gearresteerd voordat hij uit Syrië vluchtte. Zijn langste detentie begon op 28 maart 2010 - vóór de revolutie - en duurde negen maanden. Hij was toen student aan de faculteit Bouwkunde in Aleppo en werd gearresteerd door de inlichtingendienst van de luchtmacht.

Leyla Ferman is politicoloog in Duitsland en houdt zich bezig met mensenrechten, genocide en het Midden-Oosten. Momenteel leidt ze FERMAN, een documentatie- en onderwijsproject over de genocide op de Yazidi's van de Niedersächsische Gedenkstiftung.

Kees Ribbens is historicus en als onderzoeker werkzaam bij het NIOD en de Erasmus Universiteit Rotterdam. Hij is geïnteresseerd in de manier waarop oorlog en genocide worden herinnerd en gerepresenteerd. Ribbens is een fervent lezer van graphic novels.

Uğur Ümit Üngör is hoogleraar Holocaust- en Genocidestudies aan de Universiteit van Amsterdam en onderzoeker bij het NIOD. Zijn belangrijkste aandachtsgebieden zijn genocide en massaal geweld, met een bijzondere focus op het moderne en hedendaagse Midden-Oosten. Hij is co-leider van het onderzoekscluster Irak & Syrië in het Survivor-centred Visual Narratives Project.

Barbara Yelin is een Duitse striptekenaar die verschillende prijzen heeft gewonnen, waaronder de Max & Moritz Prize en de Ernst-Hoferichter-Preis. Ze studeerde illustratie aan de Hogeschool van Hamburg. Ze publiceerde verschillende graphic novels en werkte mee aan But I live. Haar weergave van de herinneringen van Holocaustoverlevende Emmie Arbel werd onlangs voortgezet in haar nieuwste boek Die Farbe der Erinnerung.

Deel deze pagina