Massaal geweld in Syrië en Irak

Hoe en waarom zijn Syrië en Irak zulke gewelddadige samenlevingen geworden? In dit project werpen we een panoramische en diepgravende blik op de opkomst van de Baath-regimes in Damascus en Bagdad, en het onbegrensde geweld dat zij in de afgelopen halve eeuw over hun samenlevingen hebben uitgestort. Hierbij wordt gebruik gemaakt van secundaire literatuur, primaire bronnen, oral history en data van sociale media om de oorzaken, het verloop en de gevolgen van massaal politiek geweld in de regio te onderzoeken. In het project wordt onderzoek gedaan naar integratie en samenwerking, maar ook naar segmentatie en confrontatie als gevolg van de Koude Oorlog in de regio, de opkomst van autoritaire regimes, oorlogen met buurlanden, en binnenlandse conflicten die vaak uitzonderlijk gewelddadig waren.

Hierbij worden de ervaringen van Syriërs en Irakezen met massaal geweld en de dynamiek van het geweld in de twee samenlevingen gedocumenteerd en onderzocht. Er wordt met name gekeken naar het gevangeniswezen in beide samenlevingen, de opkomst en de misdaden van regeringsgezinde milities, en de nasleep van het geweld. Door beperkingen en gebrek aan toegang was het niet eerder mogelijk de Syrische en Iraakse geschiedenis op deze uitgebreide wijze te bestuderen. Het collectieve geheugen van deze samenlevingen moet niet worden beschouwd als alleen de geschiedenis van het Midden-Oosten, maar kan helpen een reeks universele vraagstukken binnen het onderzoek naar geweld te verduidelijken, van daderschap tot slachtofferschap, polarisatie en verzoening, religiositeit en secularisme, mobilisatie en demobilisatie, georganiseerde misdaad en mensenhandel, en vele andere thema’s. De geschiedenis van Irak en Syrië is daarom van groot belang voor onderzoek naar de wereldgeschiedenis van oorlog en genocide.